nadgryza właściwe części odpowiednich ssaków, bo ich właściwości gwarantują życie doczesne, ich odpowiedniość – życie wieczne. nadgryza, odrywa, żuje i przełyka. trawi, sra. z pozostałymi ssakami buduje relacje za pomocą innych czasowników: tresować, konkurować, milczeć. albo ssać. użycie błędnego czasownika do niewłaściwej części nieodpowiedniego ssaka grozi wieloma rzeczownikami, przymiotnikami, a w konsekwencji także czasownikami. wszelkie zabawy są niepożądane, anagramy grożą gangreną. na szczęście sam z siebie wybiera wobec ssaków te czynności, co należy. wszystko jest właściwie ustalone, ale co, jeśli w znanym układzie pojawia się niewiadoma? na przykład parzystopięć. jakiego czasownika wymaga? te indagująco-egzaminujące nużą, pasywno-dystansujące nie sycą. po namyśle wybiera klasyczną elegancję rozwiązań definitywnych. potem nadgryza. odrywa. żuje.