w jakimś zakątku czerepu pałęta mi się jeszcze kilka niedorozwiniętych myśli, związanych z rumuńską wycieczką, które odpowiednio podlane, kto wie, mogłyby spulchnieć i wyrosnąć, do rozmiaru posta albo i, hoho, lepiej. mógłbym na przykład opisać Bukareszt – skupisko monumentalnych betonowych stelaży pod animowane powierzchnie reklamowe, obwiązane pęczkiem drutów, przypominające skrzyżowanie Moskwy z Warszawą i czymś jeszcze. albo porównać Rumunię z innymi krajami regionu, które widziałem – Bułgarią, Serbią, Albanią czy Macedonią, a wobec których przeciętny Polak czuje cywilizacyjną wyższość, którą to wyższość też można by przeanalizować. albo z Turcją, wobec której Polak również czuje wyższość, ale jednak pomieszaną z pewną obawą. albo zachwycić się rozpadem i deterioracją, erozją niwelującą ludzkie wysiłki do poziomu płaszczyzny naddunajskiej. albo znów przyjrzeć się kokonowi, wzmocnionemu tym razem dodatkowo blachą samochodu, oddzielającemu mnie od tamtejszości. i znów pochylić się nad własnym niedosytem i niespełnieniem.
ale właściwie to nie wiem po co. ale już mi się nie chce. wróciłem pusty, albo może tzw. życie szybko napełniło mnie na nowo koktajlem ze składników tutejszych, mojszych.
a więc jeszcze tylko trochę zdjęć. tutaj.
chce mi się dodać coś od siebie na to, co zostało wyżej napisane (albo pod wpływem zdjęć). zamiast tego odgrzebuję zdjęcia z sierpniowej Rumunii i znów krew zalewa, że to tak niedużo potrzeba, żeby znów tam być. i tak wiele zarazem żeby spotkać piękną cygańska rodzinę w Satu Mare, albo jechać w korku za wozem w d..ie mającym cała tę rumuńską niby-nowoczesność (która sprawia wrażenie tak rozpędzonej, że rozkład tylko czeka na jej pomyłkę. potknie, przewróci się i wszystko będzie jak dawniej). ale to tylko takie tam, wynaturzenia z zakamarków głowy.
@salvador: odgrzebane smakuje czasem lepiej niż świeże… a ta nowoczesność tamtejsza – leży spokojnie po rowach, kołami do góry, szkoda wysiłku, wsiąknie w końcu i tak.
@self: należy uważnie sprawdzać wieloznaczności używanych słów obcych. w przeciwnym razie wykorzystuje się archaizm, który ma jednak inne, główne znaczenie. zatem, tytuł NIE mówi o opóźnianiu śledziony…
tak się zastanawiam naiwnie; skoro wróciłeś pusty, musiało Cię przytłoczyć
albo podziurawić. albo wysuszyć. albo całkiem nie napełnić po prostu. albo lżejsza ciecz została wyparta przez cięższe roztwory.